Kaybederek basliyorsunuz güne.

Kaygisizca islanan ilik hüznü dolsa da

ruhunuza, bosvermislige vuruyorsunuz ahengini

yitirdiginiz manalari.

-Rahmeti anlayamazsiniz..

Puslu köselerde siniyorsunuz. Ah... bu köse

korkulariniz, su köse zaaflariniz, ihanetleriniz,

yalanlariniz.

SIkIsIp kaliyorsunuz.

Kendinizi de kandiriyorsunuz...

Ipin ucunu yakaladigini zannettiginiz anlarda;

ip, yumak oluyor elinizde. Itina ile dokunanlar,

bir çirpida sökülüvermis nedense.

Dudaklariniz yalan.

Karanlik biriktiriyorsunuz karanliklarinizin

Üstüne.

Tutsak renkler katiyorsunuz katildiginiz sohbetlere.

-Özgürlügü anlayamazsiniz.

Basegmeyi biliriz biz, teslim olunacak makama.

en koyu isyanlarimizi sunariz layik olana.

Hayat dolu vazgeçislerimiz vardir bizim,

anlamini çözemediginiz.

Siz, sikica sarilirken yokluga

-Sonsuzlugu anlayamazsiniz.

Ön kabullerinizi tasimiyoruz. Standartlarinizi

asiyoruz. Kisir vaadlerinize kanmiyoruz. Size

güvenmiyoruz...

tüm varligimizla safimizda yer tutuyoruz.

Saglam basiyoruz yere. Hayati anliyoruz.

Dügümler çözülüyor.

Süslü gözleriniz sönüyor.

Tutkularinizla tükeniyorsunuz. Korkularinizda

boguluyorsunuz. Yarim yasiyorsunuz

Akliniz karariyor. Kalbiniz bulaniyor.

Aldanip duruyorsunuz.

-Hikmeti anlayamazsiniz.

Tuzaklar kuruyorsunuz ruhunuza. Esir hazlar

Yasiyorsunuz.

Anlamlari anlamsizlastiriyorsunuz.

Asik bile olamazsiniz artik.

Siz bizi hiç anlayamazsiniz.

EMINE OKUMUS