Karanfillere
Ates Döktüler
Yikilmis zamanlarin türküsü bu Çarmiha gerilmis bedenlerin belki Sanmayin ki sustuk, çekildik gölgemize Sehid gözlü Senalarin sevdasi bu.
Kis alkislarina kanmadi secdelerimiz Mahrem selamlarimiz yara almadi daha Velud hicretleri bekleyecegiz belki Simdi sehirdeyiz, subatlara ahdimizdir bu.
Bahçemizdeki karanfillere ates döktüler Subat indi üstüne zulamdaki güllerin Mahsun ve mahzun aglasirken anneler Ve yürünürken safaga tekbirlerle, serçelerle Mevsimlerini bekleyen agabeyler boyun büktüler.
Dayanin ve sabredin diyordu kutsal kitap da Çözülmeyin ve gevsemeyin subat kisadir. Varsin apoletlerini kusansin tüm sehir, Nehir nehir dönecegiz adanmisiz Aska Tüm çiçekler yanmayinca karda, kavgada Eylül ateslerinde erimeyecek gelisimiz.
Yüreklerin üzerine düsmedikçe hain gölgeler, Kalles hesaplasmalarda salih durup Hercai menekselere mustuyu verecegiz belki.
Pusuda beklerken korkakligin kadim surati Rahman ve Rahim olan Allahin adiyla Günesi söndürüpte gözlerinde zulmün Bir bûse firdevsle cennet çizip Ebrehe kusatmalarina, Ebabil dönecegiz belki Terketmeli artik Rahmansiz teslimiyetleri Yilginlik ikliminin çocuklari kaldirmali basini Hercai iskenceler görecegiz belki Kadim zulümler hem de, ki gözlerimiz âmâ iken Yine de sehirdeyiz, Subatlara ahdimizdir bu Izzet Saldamli |
Hazirlayan: Musa Dogan